Recensie: #AI We're F*cked

Bijna niemand denkt dat zijn of haar eigen baan zal verdwijnen door AI. Schitterend!

Toen wij ruim 25 jaar geleden in Haarlem kwamen wonen, gingen wij regelmatig wandelen in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Onze auto parkeerden we dan bij ingang De Oase in Vogelenzang. Ik kan me nog een voorval herinneren waarbij onze weghelft werd geblokkeerd door vier wielrenners die zich twee aan twee voortbewogen op een doorgaande weg waar je 60 kilometer per uur mag rijden – zij reden 30 kilometer per uur, gaf mijn snelheidsmeter aan.

Ik was nog jong en onbesuisder dan tegenwoordig. Mijn irritatie schoot door het dak en steeg nog verder bij het zien van het lege fietspad naast de weg, waar de vier heren zich niet op wensten te begeven. Ik stuurde mijn auto vlak achter de racefietsers en drukte toen hard en lang op mijn claxon.

Het effect was heel anders dan ik had ingeschat. Ik had verwacht dat ze zich zouden excuseren en het fietspad zouden opzoeken, of dat ze in ieder geval vlot met zijn vieren achter elkaar zouden gaan fietsen. Maar ze werden pislink en agressief.

Het deed mij afvragen hoe die mannen naar zichzelf en naar hun plek in de wereld keken. Dachten ze dat ze 60 reden? Dat ze op de een of andere manier recht hadden om op de weg te rijden? Of dat medeweggebruikers het heel leuk vonden om door hen te worden opgehouden?

Dat brengt me bij het door Richard Otto en Mark Deeleman gepubliceerde #AI We're F*cked;  het gaat lekker; de tweede druk is op een haar na uitverkocht, lees ik op LinkedIn.

Ik schrijf expres gepubliceerd en niet geschreven, want de grap is natuurlijk dat het boek door AI is geschreven, of op zijn minst met gebruikmaking van AI. En mochten ze dat in het onwaarschijnlijke geval toch niet hebben gedaan, zou dat superdom zijn, want AI is juist ijzersterk in het genereren van dit soort content.

Zonder blasé te willen overkomen: vrijwel alles wat er in het boek staat, wist ik al. Toch staan er leuke dingen in #AI We're F*cked.

Terug naar de wielrenners van het begin. De mens heeft moeite met introspectie. Daarom is in #AI We're F*cked ook prachtig te lezen: vrijwel iedereen verwacht dat AI massaal banen gaat kosten, alleen denkt bijna niemand dat zijn of haar baan zal verdwijnen. Schitterend!

Voor alle struisvogels in onze industrie: lees mijn column Banen in de creatieve industrie massaal onder druk door AI.

Ook interessant om te lezen is de snelheid waarmee de adoptie van AI plaatsvindt.

Maar het leukste van het boek is de verhandeling over de status van kenniswerk en die van werk dat met de hand wordt gedaan. Marianne Zwagerman drong er al eerder op aan om de termen hoog- en laagopgeleid los te laten en te vervangen door werk dat je met je hoofd doet en werk dat je met je handen doet.

Slimme, creatieve, hoogopgeleide mensen liggen met hun hoofd op het AI-hakblok.

We are all fucked maar in de creatieve industrie worden we door AI nog aanzienlijk harder genaaid dan in welke andere dan ook.

Bas Vlugt is oprichter van Marketing Report

 Volg Marketing Report op LinkedIn!

 Abonneer je op onze gratis dagelijkse nieuwsbrief

 Registreer jouw bureau gratis in de Marketing Report reclamebureau database The List

Lees ook:

 Volg Marketing Report op LinkedIn!

 Abonneer je op onze gratis dagelijkse nieuwsbrief

 Registreer jouw bureau gratis in de Marketing Report reclamebureau database The List

Dit artikel is gepubliceerd door: Bas Vlugt