Bob Goulooze: A boy named Ashley

[Column] Goed communiceren betekent: Niet liegen!

In Leiden is GroenLinks de grootste partij. Daarmee lijkt de democratie een halt toegeroepen. De partij werkt aan het steeds onleefbaarder maken van de stad. Zelf beweert men het omgekeerde. Dat betekent auto’s uit de binnenstad weren. Op zich niet onredelijk. Daarom is enige tijd geleden betaald parkeren ingevoerd.

Bewoners kopen een parkeervergunning en bezoekers betalen bij een parkeerautomaat. Zo ontstond natuurlijk een waterbedeffect met parkeerdruk in aanpalende wijken. Dus daar voerde men ook betaald parkeren in.

Dat hielp goed, want mensen willen hun auto toch op loopafstand van hun bestemming hebben. In verder gelegen wijken is daarom geen parkeerdruk. Toch breidt verkeerswethouder North betaald parkeren uit. Onder het mom van parkeerdruk. En dat is jammer want goed communiceren betekent: Niet liegen!

Ongewenste bijwerkingen

Betaald parkeren zorgt voor sociale onrust. Ouderen, mantelzorgers enzovoort kunnen niet meer met de auto bij elkaar op bezoek, zonder fors te betalen. Zo ontstaat voor velen een sociaal isolement.

Leraren van speciaal onderwijs scholen in de buitenwijken, betalen per jaar 4000 euro. Die zoeken nu een functie elders. De speciale school is de dupe.

Enige tijd terug verloochende North de groene idealen en steunde hij plannen om een park te plastificeren met hockeyvelden. Dit omdat de sportwethouder zijn vriendjes van de hockeyclub een dienst wilde bewijzen. Een referendum maakte een einde aan de leugens, manipulaties en nepotisme van deze wethouders.

Marketing professor Cor Molenaar voorspelde in de zero’s: de middenstand verdwijnt en ervoor in de plaats komt horeca. Dat gebeurde. De overgebleven ondernemers hebben nu ook een dispuut met North over een emissievrije zone. Zij verenigden zich in het ‘Leids Verzet'. Met als woordvoerder Hero Brinkman.

Onlangs stond in het Leidsch Dagblad dat overleg op niets was uitgedraaid, want de wethouder zei: ‘Nee, nee en nog eens nee’. Hierop stelde Brinkman naar de rechter te stappen. Wethouder North zei niet te weten of dat zou gebeuren, waarop Brinkman, North de grootste leugenaar van het college noemde. Vanuit de sociale wetenschappen is bekend dat elke politicus een leugenaar is. Sterker: alle mensen zijn leugenaars, zo nu en dan. Dat hoeft niet erg te zijn.

Knullig

Nu heeft Leiden een nieuwe burgemeester: Peter Heijkoop. Die schreef op LinkedIn en Facebook dat hij het onacceptabel vond dat North de grootste leugenaar van het college werd genoemd.

Hij vertelde er niet bij wie het had gezegd. Een beetje knullig, want in het Leidsch Dagblad stond de uitspraak van Brinkman als ankeiler met diens naam erbij. Geen enkele reden dus om dat geheim te houden. Ik schreef als reactie op het stukje van de burgemeester op Facebook, dat North inderdaad liegt en dat Brinkmans uitspraak waar was.

Feit vs gevoel

De Britse filosoof Bertrand Russell stelt dat mensen beter besluiten kunnen nemen op basis van feiten, dan zich te laten leiden door hun gevoelens. Dat laatste is wat er gebeurt op Facebook.

Daar krijgt North nare, hatelijke kwalificaties toegeworpen. Ik ben daar geen voorstander van, maar vind wel dat je de Nederlandse taal kunt gebruiken om de daden van iemand te duiden. Leugenaar past North dan ook precies en die kwalificatie wordt geschraagd door vele feiten. Waarom zou je een leugenaar geen leugenaar mogen noemen? We noemen een paard toch ook geen olifant.

Johnny Cash

Op mijn schrijven waarin ik feitelijk de onwaarheden van North besprak, reageerde hij met een vier pagina’s tellend stuk om mijn feiten als onjuist te bestempelen. Het bizarre is, dat hij mij eigenlijk op alle punten gelijk gaf, waarna de Leidse reaguurders hem tot op het bot fileerden.

Ook Brinkman mocht op de brief van de burgemeester reageren in de krant. Die bleef bij zijn uitspraak en ging nog verder door North narcisme te verwijten. De dag erop stond er een spread in de krant waarin Ashley North mocht oreren dat hij als uit-huis-geplaatste buitenlandse homosexueel met een meisjesnaam, door iedereen verafschuwd werd.

En dat niemand op zijn uitnodiging inging, om bij een kopje koffie zaken te bespreken. Ik moest denken aan Johnny Cash. Het lukte mij niet om telefonisch een afspraak met de wethouder te maken. Mijn email kreeg als reactie dat hij pas volgende maand weer zijn mail zou lezen. Die koffie zal niet zo heet gedronken worden, denk ik.

Bob Goulooze is een onafhankelijk communicatieconsultant voor creatieve oplossingen en werkt vanuit zijn bedrijf Qontent Fox.

www.qontentfox.com

Volg Marketing Report op LinkedIn!