Boek Mark Koster over Christian van Thillo maakt controverse los bij DPG Media

Er is controverse ontstaan omtrent het boek De Belg van Mark Coster over Christian van Thillo en DPG Media.

DPG Media en Christian van Thillo hebben bij het maken van het boek De Belg van Mark Koster via de general counsel in een brief aan de auteur gesteld dat via de vragen veel suggesties en ernstige onjuiste, zo niet lasterlijke aantijgingen gedaan zijn. Dergelijke aantijgingen zijn volgens het mediabedrijf zonder enige feitelijke basis. Christian van Thillo is samen met zijn familie via Epifin eigenaar van DPG Media Group. 

Onjuistheden?

Zo stelt DPG Media dat Christian van Thillo nooit getracht heeft enige invloed uit te oefenen op hetgeen wel en niet door redacties in de uitgaven van DPG Media is gepubliceerd en noemen zij het flagrante onzin dat hij zich laat leiden door familieleden, vrienden en politici. Ze wijzen erop dat het een beslissing is van de hoofdredactie en de redacties van de betreffende titels.

Er wordt ontkend dat er opdracht gegeven is om niet te publiceren over het ontslag van Jaak Smeets. Ook de inhoud over de losbandige levensstijl van Christian van Thillo worden niet herkend en wordt als lasterlijke aantijging betiteld. Ook beschuldigingen over betrokkenheid bij een radiolicentie en beschuldigingen aan het adres van (strafrechterlijk) grensoverschrijdend gedrag van een Nederlandse directeur bij ADR Nieuwsmedia, kenschetst DPG Media als onjuist, fake nieuws en lasterlijk.

DPG Media en Christian van Thillo schreven Mark Koster dat als het boek toch onjuiste aantijgingen of stellingen zou bevatten over het bedrijf of de persoon, zij niet zullen nalaten juridische stappen te overwegen. Mark Koster had ruim 60 vragen gestuurd aan Christian van Thillo ten behoeve van zijn boek.

Van Thillo-cultuur

In het boek beschrijft Mark Koster de wijze waarop Christian van Thillo zijn macht over zijn mediabedrijf uitoefent, verwijt hij DPG Media ontransparantie. 

Er zou gericht gebruik worden gemaakt van financiële prikkels voor sleutelmedewerkers. Ook doet de auteur de suggestie dat Christian van Thillo bij overnames bewust anderen het vuile werk liet doen, oftewel reorganisaties en ontslagen. Mark Koster stelt dat het mediabedrijf wordt bevolkt door goedbetaalde lakeien en laffe jaknikkers, die hun journalistieke hart hebben begraven in de kelder waar hun champagne gekoeld staat.

Ook beschrijft Mark Koster hoe branded content ingezet wordt door DPG Media naast journalistieke content en hoe data van klanten daartoe worden ingezet. Hij wijst erop dat bij DPG Media journalistieke grenzen vervagen.

Het boek wordt in Vlaanderen door de Mediahuis-uitgave De Standaard bekritiseerd met de opmerking dat het boek zich richt tot wie van sappige verhalen houdt, maar niet tot wie inzicht wil krijgen in de mediasector. Volgens de Vlaamse krant mist het boek strategische achtergronden over het mediabedrijf.

Mark Koster stelt dat Christian van Thillo behoort tot de groep mediamagnaten als Keith Rupert Murdoch (vermogen 6,7 miljard dollar) en de overleden Silvio Berlusconi (volgens Forbes had hij bij zijn overlijden circa 7 miljard euro aan vermogen), maar dan van de lage landen. Het vermogen van Christian van Thillo wordt op circa 1,8 miljard euro ingeschat.

Mark Koster heeft eerder een boek over mediaondernemer John de Mol geschreven, die een geschat vermogen van 2 miljard euro heeft volgens de Quote500.

Eerder en te verschijnen boek over van Thillo

In 2006 verscheen van Guido Van Liefferinge onder de naam Glamour en glitter, geld en macht al een boek over de mediamacht van de voorloper van DPG Media; eind april verschijnt nog een boek van Guido Van Liefferinge onder de naam Man Bijt Van Thillo.

www.dpgmedia.nl

 Volg Marketing Report op LinkedIn!

 Abonneer je op onze gratis dagelijkse nieuwsbrief

 Registreer jouw bureau gratis in de Marketing Report reclamebureau database The List

Lees ook:

 Volg Marketing Report op LinkedIn!

 Abonneer je op onze gratis dagelijkse nieuwsbrief

 Registreer jouw bureau gratis in de Marketing Report reclamebureau database The List

Dit artikel is gepubliceerd door: David de Jong