[Column] San Fu Maltha: Zal de Oscar voor Hoyte van Hoytema een positief effect hebben op de Nederlandse filmindustrie?

Laat ik beginnen om te zeggen dat elke werkelijk belangrijke positieve internationale aandacht voor de Nederlandse filmindustrie, goed is. Daar heeft het immers de afgelopen jaren behoorlijk aan ontbroken. Maar laten we Hoyte niet nu ineens als volledig Hollands product gaan claimen. En dan heb ik er niet over dat hij in Zwitserland geboren is uit een Nederlandse vader en een Poolse moeder. Maar vooral over dat hij twee keer is afgewezen op de school Nederlandse filmacademie waarna hij op zoek ging naar het land van zijn opa: Polen. Hier werd hij wel aangenomen en kreeg hij onder meer les van Kieslowski.

Hij maakte deze school niet af maar werkte mee aan diverse Scandinavische films totdat hij doorbrak in 2008 als director of photography met de film Let The Right One In.

Hoyte is dan wel opgegroeid in Nederland maar niet opgeleid én vooral niet gevormd. Dat gebeurde in Polen en Scandinavië. Volgens IMDB heeft hij alleen in 1997 als clapper loader gewerkt bij All Stars van Jean van de Velde en een jaar later als second camera operator bij Blazen tot honderd van Joop van Wijk.

Hebben Oscars voor Nederlanders in het verleden de Nederlandse filmindustrie geholpen? Natuurlijk, zoals bijvoorbeeld de films van Paul Verhoeven: Turks Fruit, Soldaat van Oranje en veel later Zwartboek. Deze zorgden ervoor dat onder meer acteurs, regisseurs en dop’s een carrière konden opbouwen in Hollywood. Het zorgde ook voor meer aandacht en respect voor het vakmanschap van de Nederlandse cinema. Maar zoals gezegd daar profiteerden toch vooral de bovengenoemde groepen van, aangevuld met art directors, stunt coordinators en editors. Doordat deze mensen daarna snel niet meer beschikbaar waren voor de Nederlandse film, was het net als bij het voetbal: Nederland opleidingsland.

Hier is de vraag echter of een Oscar voor een dop die weliswaar in Nederland is opgegroeid, maar zijn opleiding en carrière in het buitenland heeft gehad, ook iets zal bijdragen aan de Nederlandse filmindustrie. Hij was hiervoor al niet meer betaalbaar/haalbaar voor Nederlandse budgetten, dus hierna waarschijnlijk nog minder. Laten we toch maar hopen van wel.

Maar we kunnen natuurlijk wel blij zijn met dit ‘Nederlandse’ succes. Veel meer hebben we niet in deze tijd.

Wanneer we hiervan iets zouden kunnen leren is dat er nog wel iets schort aan het keuzebeleid van de Nederlandse Filmacademie en dat jong talent weinig kansen krijgt in Nederland.

En we respect moeten hebben voor iemand die twee keer wordt afgewezen, toch blijft geloven in zichzelf. Niet bang is om dingen aan te pakken, om uiteindelijk de hoogste prijs denkbaar te winnen.

San Fu Maltha is Film-, documentaire- en televisieproducent

www.fuworks.nl

Volg Marketing Report op LinkedIn!