Antal van Pelt: Chief Ego Officer

[Marketing Mores] Over de typische gebruiken en verschijnselen van ons vak en de branche 

Marketing Mores – een maandelijkse column over de ongeschreven regels, gebruiken en cultuur van de branche. 

Wil je dingen bereiken in onze branche, dan moet je nieuwsgierig zijn. Naar alles. Ook naar wie er achter dat vage telefoontje naar je bureau zit. Dat soort nieuwsgierigheid brengt je soms op wonderlijke plekken.

Zo belandde ik op uitnodiging van een start-up op een grijzig bedrijventerrein. Ergens tussen een uitvaartcentrum en een velgenboer. Het onderwerp van de mail in mijn inbox van de CEO zelf was “World Domination” (ik verzin dit niet). Dat klonk zo overmoedig dat ik wel moest gaan kijken. Voor de wetenschap zeg maar.

De lonely CEO

Ik kwam uit bij een piepklein kantoortje met een sticker op het raam die Digitale Innovatie voor de toekomst beloofde. Het klonk als iets wat ik in 2007 ook al eens ergens had gelezen. Een tafel, twee vintage IKEA-stoelen, een dorre vingerplant en een antieke printer die waarschijnlijk al maanden geen cartridge meer had gezien. Op de vergeelde deur hing een bordje met in sierlijke letters: CEO – [Naam verwijderd om ergernis te voorkomen]. Verder geen kip te bekennen. Behalve de CEO zelf dus.

CEO. Chief. Executive. Officer. De hoogste baas. De grote roerganger van een multinational. De ervaren strateeg die ’s ochtends de beurs opent en ’s middags 4000 mensen ontslaat zonder dat zijn aandelenkoers met de ooghoek trilt. Die met een leger juristen en een dubbele Harvard-diploma door het leven surft en zich afvraagt of hij Elon Musk deze week moet negeren of beter toch te vriend houden.

En dan heb je Joost (gefingeerde naam uiteraard). CEO van een bedrijf dat bestaat uit hemzelf, een aangetrouwde neef die op dinsdagmiddag de bonnetjes uit een schoenendoos schudt, en een stagiair die al drie maanden wacht op zijn reiskostenvergoeding. Joost is verantwoordelijk voor alles: sales, marketing, koffie bestellen en af en toe de router herstarten. De enige fusie waar Joost zich mee bezighoudt, is die van zijn couscous lunchsalade met zijn verlopen to-dolijst. En compliance natuurlijk. Joost heeft ooit een AVG-template van Google geplukt en aan zichzelf gemaild. Veiligheid voor alles.

Ik weet wat je denkt: “Laat Joost toch. Laat hem dromen.” Tuurlijk. Maar zeg dan gewoon eerlijk dat die zelfgegeven titel eigenlijk vooral staat voor hij die Chips Eet Ongestoord. Oftewel, geef jezelf een titel die een beetje past bij je wat je doet. Noem jezelf Eigenaar, Oprichter, Hoofd-alles, allemaal prima. Maar CEO?

Visionair met btw-stress

En ik geef het toe: ik was vroeger geen haar beter. Toen een jaartje of 15 geleden mijn persoonlijke solo BVtje een feit werd, stond op mijn LinkedIn-profiel: Director & Visionair. Visionair, ja echt. Alsof ik elke ochtend opstond, in de verte staarde en riep: “Ik zie… een TREND!” Terwijl ik in werkelijkheid vooral zat te googlen hoe ik mijn btw-aangifte moest doen en waarom mijn inbox altijd exact 999 ongelezen berichten bevatte. Lang geleden, maar ik geneer me er nog steeds een beetje voor.

Kijk, die titels zijn toch een beetje moderne zelfbevlekking. Een soort LinkedIn-LARP: je speelt het spel, maar niemand gelooft echt dat je het zwaard kunt tillen. Ik ken mensen die jarenlang zonder schaamte CEO-in-loondienst waren van een bedrijfje met 30 mensen inclusief stagiairs, zonder daar ooit echt invulling aan te geven. Anders dan lunches van een ruim dagdeel, het verplichte nieuwjaars praatje en de BMW-sleutels die altijd strategisch nonchalant op tafel lagen. Als visitekaartje van succes. Klaar om elk moment naar een niet-bestaande boardmeeting te racen.

De Jeff Bezos van Almere Buiten

Dus open je je mail en zie je onderaan staan: CEO & Founder van een bedrijfje dat eigenlijk een WhatsApp -groep is? Glimlach en weet: deze man beschouwt zichzelf waarschijnlijk écht als de Jeff Bezos van Almere Buiten.

Het gesprek met de CEO van het innovatiebedrijfje met de dorre vingerplant, was achteraf vooral aandoenlijk. Zo weigerde hij een medewerker aan te nemen omdat “Je dan zo’n HR-ding moet opzetten”. En bleek de grootste innovatie in jaren het overstappen op havermelk te zijn. Er was eigenlijk ook niet echt een plan. Maar hij had wel een quote van Steve Jobs op z’n bureaublad: “If you don’t build your dreams, someone will hire you to build theirs.” Dat klopt. Maar als je echt je droom wilt bouwen, begin dan met een goed plan, een medewerker die wél reiskosten krijgt en een titel die past bij wat je echt doet, niet bij je ego.

Antal van Pelt is Managing Director van Persuade (Den Bosch, Amsterdam) en merkstrateeg. Op diverse platforms praat hij over de essentiële balans tussen performance-marketing en lange termijn branding door sturende merkbeloftes met wortels in dna en cultuur van organisaties.

www.persuade.nl

 Volg Marketing Report op LinkedIn!

 Abonneer je op onze gratis dagelijkse nieuwsbrief

 Registreer jouw bureau gratis in de Marketing Report reclamebureau database The List

 Volg Marketing Report op LinkedIn!

 Abonneer je op onze gratis dagelijkse nieuwsbrief

 Registreer jouw bureau gratis in de Marketing Report reclamebureau database The List

Dit artikel is gepubliceerd door: Saskia van Weert