[Column] Marvin Jacobs: Waarom podcasts een onmisbaar tegengif zijn

Vorige week gebeurde er nogal wat: de herverkiezing van Trump, het geweld in Amsterdam rond de voetbalwedstrijd Ajax-Maccabi én de uitreiking van de Dutch Podcast Awards.

Nu lijkt die laatste gebeurtenis niet al te belangwekkend in het licht van dat andere nieuws. Toch noem ik ze niet voor niets in één adem. Want als ik naar de uitslag kijk van de belangrijkste Nederlandse podcast-award, dan kan ik niet anders concluderen dan dat de winnaars tegengif zijn in deze tijden van verharding en polarisatie.

Verharding

En die verharding ziet er niet fijn uit: in Europa en de VS krijgen ongedocumenteerde immigranten de schuld van een groot aantal maatschappelijke problemen. Trump laat zich openlijk seksistisch, vrouwonvriendelijk en racistisch uit. En het klimaat voor mensen uit de LHBTIQ+ gemeenschap wordt met de dag somberder.

Pasgeboren baby

Ondertussen was de grote winnaar bij de Podcast Awards Waar is Sarah: een bijzondere productie over vrijwilliger Rob, die op de Middellandse Zee een pasgeboren baby uit een rubberbootje redt en zich sindsdien altijd is blijven afvragen wat er van haar geworden is.

Of neem En niemand bleef onaangeraakt, een podcast die vertelt over de impact van de aids-epidemie in de jaren 80 en 90 op de gay-community, aan de hand van het liefdesverhaal van Jan en Martin.

Andere winnende producties belichten slavernij, femicide en queer-zijn binnen een traditionele omgeving. Met Airborne wonnen we met Vergeet me niet, dat we maakten voor het Nationaal Holocaustmuseum en waarmee we aan de hand van individuele verhalen de jodenvervolging in Nederland uiteenzetten.

Nuances

Podcasts zijn uitermate geschikt om vanuit een persoonlijk perspectief verhalen te vertellen, inclusief de complexiteit die vaak onderdeel is van het leven. In een podcast is er ruimte voor al die nuances. En dat niet alleen: podcastluisteraars zijn veel meer gefocust op de inhoud en worden er veel meer door geraakt vergeleken met andere vormen van media.

Empathie

Wanneer je de persoonlijke verhalen hoort van vrijwilliger Rob of van Jan over zijn geliefde Martin, dan kan dat denk ik maar leiden tot één gevoel: empathie. En volgens mij is dat precies het tegengif dat we in deze tijden nodig hebben. Zodra je de persoonlijke kant van een verhaal hebt gehoord, kan het bijna niet anders dan dat je anders naar een onderwerp gaat kijken.

Deze column verscheen eerder in de nieuwsbrief van Airborne

www.airborne.audio

Volg Marketing Report op LinkedIn!