[Column] Patrick Petersen: Online engagement? Sorry, u boeit niet!

Een betrokken sociale media is sinds de aanstrakken van het tijdlijn-algoritme, een kwestie van heel hard werken gebleken. Zo kent Twitter – na de investering door engaging goeroe Elon Musk – een kleine opleving, Facebook loopt leeg, maar dekt nog steeds een groot deel van de social wereldbevolking en ook op LinkedIn is engagement – zoals een like, reply of lange thread net discussie – schaars aan het worden. We lijken te kijken en niet te kopen.

Kunt u nog wel boeien en binden?

Boeien en binden draait in de basis om betrokkenheid. Het is die aloude digitale engagement die wij allemaal willen. Organisaties zien de binding in de socials maar nauwelijks loskomen en vragen zich af of zij wel boeiend genoeg zijn. De relatie lijkt digitaal uitgeblust.

Een ultieme betrokkenheid tussen organisatie en de klant-gebruiker is immers het draagvlak voor organisch bereik. We willen nauwe betrekkingen met alle actoren die je maar kunt benoemen rondom de organisatie, de instelling, het instituut, het orgaan of product.

Probleemvraag

In een individualistische ik-maatschappij is er soms weinig plek voor wij en waren de sociale media een broedplaats voor een (alter) ego. Alles óogt nog wel sociaal, maar steeds vaker is niets meer dan een weerklank van eenzijdige uitingen. De behoefte aan intensieve relaties lijkt daarbij tevens weggezakt. Zuur?

Engagement? Boeien!

Engagement is je best doen om oprecht te boeien nog voor het betrekken en het latere binden en eventueel bestellen van een best buy.

Groei je op in het mooie, vrije, rijke Nederland, dan word je dagelijks omringd door veel boeiende vrijheid. Daarbij een keuzevrijheid die een noodzaak tot digitale binding wellicht wel onnodig maakt.

Merkentrouw is er nauwelijks meer. Winkeltrouw net-zo. De engagement dito.

Acties en campagnes werken ons de Albert Heijn in, dan weer de Jumbo en dan weer de Aldi. Dan is het weer die fraaie Sony-televisie die goed bij het interieur past. Dan weer die platte led van Samsung die zo zuinig is en dan is het weer die oled van Philips die voor mooi sfeerlicht zorgt in de uitgebouwde woonkamer.

Trouw zijn we allang niet meer.

Marketeers klagen over ons schizofreen consumentengedrag; er valt maar weinig te binden. Zo lijkt het.

Relaties met merken en organisaties lijken flinterdun en een klik-en-win-actie voor wat likeable engagement, lijkt al jaren passé. Daarbij hebben nog maar weinig grenzen in de Nederland te doorbreken. Censuur is er nauwelijks; tv-programma’s die in details uitleggen hoe je het beste de liefde kunt bedrijven niet meer hot of tv die primetime het effect van drugs tonen, zijn normaal in Nederland. Talentenshows waarbij we direct kunnen connecten met de ster van de avond en zelfs live een vraag kunt stellen ... is ook normaal. Het zijn allemaal vormen van social engagement die inmiddels tot de hygiëne-factor behoren.

Willen we geen relaties meer?

Het ontbreken van echte uitdagingen en relationele drive, zou weleens een grote maatschappelijke uitdaging kunnen zijn. Structurele ontrouw vraagt om die reden tot binden.

Willen we geen relaties?

Engagen we niet meer met merken of organisaties?

Het antwoord lijkt al te zijn gegeven; trouw zijn aan een merk, organisatie of winkel lijkt weinig rendement te geven. De trouwe klant wordt al jaren nauwelijks meer beloond. De nieuwe klant krijgt die welkomstpremie en dito beloning. Als vaste klant – of consument in een relatie – vormen wij die hygiëne-factor van de organisatie. Wij zijn het moetje. Wij vaste klanten zijn die vastigheid in de relatie, waar niet meer voor gerend wordt. De relatie lijkt op hoge snelheid te zijn uitgeblust. Stilzwijgend wordt er vanuit gegaan dat wij trouwe klanten lifetime trouw blijven.

Wij worden nog maar nauwelijks verleid.

We missen die lingerie om de relatie op te vrolijken

Het is af en toe eens een kortingscode die die gestandaardiseerd de geselecteerde e-mail-database in gaat, spannender wordt het niet.

Ook al kennen wij elkaar lang, het ultieme verleiden lijkt voorbij. De energie van net na het huwelijk is weg. Het gras wordt bij de buurman of -vrouw steeds groener.

Innovatie in het aanbod.

De opfrissing van de klantkanalen.

Het opnieuw kennis maken van de outstanding merkwaarde.

Een creatieve marktbewerking van de vaste klanten- en fan-base.

Het exclusief opfrissen van de klantrelatie.

Die persoonlijke – niet-content automated – digitale aandacht

Het zijn voorbeelden van betrekkingen die blijvend boeien tot het weer bindt.

Blijvend boeien bindt en betrekt welzeker.

Sta op.

Loop naar de spiegel.

Stel uzelf de vraag: “Wat doe ik eigenlijk actief om boeiend en bindend te blijven in de relatie?”

Patrick Petersen RDM MA MSc is ervaren docent, spreker en ondernemer met zijn bureau AtMost(TV) en mocht zich – in een ver verleden – als een van de eersten in Nederland online marketeer noemen.

www.atmost.nl